پرده بكارت یك غشا نازك ، همراه با سوراخ یا سوراخهایی برای عبور جریان خونریزی عادت ماهیانه از درون آن ، و چیزی كه بطور مشخص ورودی واژن زنان رو مسدود كرده است. اینكه موجودیت و مفهوم پرده بكارت چیست یكی از اسرار جاودانه و نهفته در بدن زنان است. اگرچه كه بنظر نمیرسد این بخش وظیفه خاصی داشته باشد، و چیز مشهود این است كه بافت پرده تنها باقی مانده از پروسه رشد و شكل گیری واژن باشد.

در مواردی ممکن است پرده بکارت فاقد سوراخ باشد . این عارضه علائمی ندارد ولی در دوران بلوغ که به علت شروع عادت ماهیانه ،خونریزی ماهیانه سبب تجمع خون و ترشحات در مهبل و بروز درد و علائمی دیگر خواهد شد لازم است پرده بکارت با مجوز قضائی و صدور گواهی لازم برای بیمار برداشته شود.

شایع ترین نوع پرده بکارت ، مثلثی است که در 50 تا 60% دختران دیده می شود.

مسئله ساز ترین نوع پرده بکارت نوع حلقوی است.

پرده های بکارت حلقوی دو نوعند : 1)قابل اتساع 2)غیرقابل اتساع

انواع پرده های بکارت حلقوی غیرقابل اتساع در حین اولین دخول آلت تناسلی مردانه پاره شده و مانند سایر انواع هستند اما انواع حلقوی قابل اتساع علیرغم دخول ممکنست پاره نشده و برای مرد این تصور را ایجاد کنند که همسر او باکره نبوده است.این توهم سبب مراجعه مکرر زوجین جوان به پزشکی قانونی است که با یک معاینه سطحی و توضیحات لازم رفع خواهد شد.

پارگی پرده بکارت

پارگی پرده بکارت هیچ گونه قاعده و قانونی ندارد و ممکن است به هر شکل و اندازه و در هر جهتی از پرده بکارت ایجاد شود. در پرده بکارت نوع حلقوی معمولا 4 تا 5 پارگی شعاعی شکل بوجود می آید و انواع هلالی  پارگی در طرفین پیدا می کنند.

پارگی ها معمولا از کناره آزاد پرده بکارت شروع شده و تا جدار واژن کشیده می شوند. در مواردی که سن دختر کم بوده و دستگاه تناسلی زنانه رشد کافی نداشته باشد ممکن است پارگی در واژن و سایر نواحی تناسلی نیز ایجاد شود.

خون پرده بکارت

معمولا پس از پارگی پرده بکارت خونریزی کم و بیش شدیدی ایجاد می شود.لازم است این خون را از خون قاعدگی تمیز دهیم.خون قاعدگی دارای فیبرینوژن کمتر است، لذا دیرترلخته شده و سلول های واژینال در آن بسیار زیاد است در حالی که خون حاصل از پرده بکارت سریعتر لخته شده و حاوی مقادیر کمی سلول واژینال است.

لبه های پارگی جدید در پرده بکارت معمولا زخمی و قرمز رنگ بوده و آثار خون لخته شده در آن مشاهده می شود.بعد از حدود یک هفته لبه های بریدگی از مخاطی مشابه مخاط پرده پوشیده شده و بعد از حدود دو هفته لبه های زخم نسبتا گرفته می شوند.

دلیل بیولوژیکی وجود پرده بکارت

تا کنون هیچگونه رابطه مستقیمی بین وجود پرده بکارت و هدف تطبیقی اش، آنهم به نفع موجودات من جمله انسان کشف نشده است. گفتنی است که وجود این لایه گوشتی در دهانه اندام تناسلی منحصر به انسان نیست و می توان آنرا در دسته ای از جانداران کیسه دار و پستاندار مانند اسب، وال و کفتار و غیره نیز مشاهده نمود.

به عقیده برخی پژوهشگران وجود آن در دوره جنینی او را از عفونت های مکرر در اندام تناسلی اش محفوظ نگه می دارد. برخی این لایه را همانند اندامهای دیگری چون آپاندیس و انگشت کوچک پا (؟) می دانند که بتدریج به تحلیل می روند. گروهی نیز کارکرد چنین عضوی در واژن سگ و الاغ را اینطور تعبیر می کنند که پرده به مثابه قفلی است که پس از جفت گیری درب آنرا می بندد و از خروج منی از آن جلوگیری می کند.

به عقیده تکامل شناسان این پدیده به نفع بقا و تکثر موجود زنده است. اما چرا شکل آن در گونه های تکامل یافته تری مانند انسان و میمون به صورت امروزی در آمده، سوالی است هنوز بی پاسخ!

از نظر روان شناسی بنظرمی آید كه این بخش باعث می شود كه جرم و چرك نتوانند وارد سطح داخلی واژن گردند. حتی می توان گفت كه در بچه ها و اطفال، پرده میتواند تا حدی یك نقش محافظتی را در برابر وارد شدن اشیا بداخل واژن بازی نماید. در بعضی مواقع مشاهده میزان آسیب به پرده میتونه دلیل بر وجود رابطه نامشروع و یا حتی دال بر مورد آزار و اذیت قرار گرفتن نیز تلقی گردد. 

در طول تاریخ فرهنگهای بسیاری رو می توان دید كه دراونها داشتن روابط جنسی خارج از چهارچوب ازدواج ، غیر قانونی می باشد. در این فرهنگها دست نخورده بودن پرده دال بر نداشتن رابطه جنسی برای فرد تلقی میگردد. ارتباط یاد شده امروزه دلیل برخورد بین فرهنگ و روان گردیده است. اما از نظر علمی مفهوم دست نخورده بودن پرده بیشتر به یك افسانه غیر واقعی می ماند. دلیل آن هم این است كه پرده دارای انواع گوناگونی از نظر شكل ، ضخامت و اندازه می باشد. حتی از انواع آن میتوان به نوع حلقوی آن اشاره كرد كه پرده تمامی ورودی داخل واژن را مسدود میكند و تنها یك سوراخ در میان آن قرار دارد یا میتوان به پرده جداره دار اشاره كرد كه دارای شكافهای باریكی در قسمت مركز به پایین آن میباشد. اكثرپرده ها تمامی بخش ورودی واژن را پوشش نمیدهند و همواره دارای منافذی برای خروج خون و مواد زائد در طول مدت عادت ماهیانه هستند. اما در بعضی موارد نادر پرده می ?تواند قطور باشد و یا بدون سوراخ بوده و یا تمامی بخش ورودی واژن را پوشش دهد. اینگونه پرده ها احتمالاٌ اجازه قائدگی و یا نفوذ آلت جنسی مرد در زمان آمیزش جنسی و یا هر چیزی كه بخواهد وارد واژن گردد را نخواهند داد. در اینصورت در زمان سیكل ماهیانه خونریزی صورت نخواهد گرفت و نتیجه آن پر شدن واژن از خون خواهد بود كه این خون میتواند به سمت رحم حركت كرده و موجبات دردسر را برای فرد فراهم آورد.

اگرچه پزشكان این مانع را با یك جراحی ساده و ایجاد شكاف برطرف خواهند كرد. از آنجا كه پرده بكارت میتواند دارای اشكال مختلف باشد ، باید دریافت كه بازبینی آن نمیتواند دلیلی محكمی برای اثبات این مورد باشد كه فرد دارای رابطه جنسی بوده است یا خیر. این قضاوت نادرست میتواند برای افرادی هم كه پرده آنها در اثر فعالیتهای ورزشی ، خودارضایی ، استفاده از تامپسون ، كشیدگی بیش از حد ، نبود مادرزادی ، تستهای پزشكی و غیره باشد نیز بیجهت منظور گردد و آنها را دچار دردسر گرداند. حتی بسیاری از مدارك از این حكایت میكند كه پاردگی پرده در اثر كشیدگی بیش از حد در فعالیتهایی مانند رقص ، ژیمناستیك و یا اسب سواری نیز شایع است. حتی گونه ای پرده نیز وجود دارد كه بسیار انعطاف پذیر بوده و در اثر ورود آلت جنسی یا جسم خارجی به واژن ، آن بكناری زده خواهد شد و ممانعتی ایجاد نخواهد كرد. در ادامه باید یاد آور شد كه پارگی پرده ممكن است با مقداری درد و مدتی خونریزی همراه باشد ولی موارد بسیاری نیز وجود دارد كه پرده بدون درد و خونریزی پاره گردیده است.

پرده بکارت / غشاء البکارۀ / هایمن،Hymen، به زبان لاتین برگرفته از نام خدای عروسی در فرهنگ یونانی یا رومی است.

همواره در طول تاریخ اسطوره هایی در زمینه با این بخش از بدن زن و ارتباط آن با عفت و پاکدامنی او در تمدن های گوناگون ، بعنوان نمونه در کشورهای عربی، ایران، آفریقا و حتی میان گروهی از مردمان استرالیایی (مردم یونگا) رایج بوده و هنوز هم می باشد.باورهایی ، که وجود این پرده بر عدم داشتن رابطه جنسی، آمیزشی، زن با مرد دیگر دلالت دارد!

در مدخل واژن (مهبل) و ابتدای مجرای تناسلی زنانه پرده ای لطیف و مخاطی از جنس بافت پوشاننده مجرا وجود دارد که دارای اشکال آناتومیک مختلفی است.

انواع مهم آن عبارتند از :

آيا قرار دادن پستانها در معرض آفتاب مضر است؟

حقایقی در مورد پستان

دوستان عزیز در این فیلم به طور کاملا واضح با نشانه های سرطان پستان زن آشنا می شوید این فیلم علائم سرطان شامل تورفتگی نوک سینه_پوست پرتقالی شدن پوست سینه-ترشحات غیر عادی از نوک سینه-تغییر شکل پستان و دیگر نشانه ها را در افرادی که دچار سرطان پستان شدن بازگو می کند به بانوان محترم توصیه می گردد حتما این فیلم آموزشی را مشاهده کنند با تشکر.    

 سلام به دوستان عزيز اين فيلم آموزشي جهت كاستن خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان تهيه شده اميدوارم گامي مثبت در اين زمينه براي جلوگيري از سرطان سينه در بانوان محترم باشه با سپاس فراوان از شما عزيزان.  

به ادامه مطلب برويد ضمنا بعد از دانلود فايل نظرتون رو بديد و ما رو خوشحال كنيد .با عضويت در خبر نامه وبسايت از مطالب جديد وب با خبر شويد .                                        

۱- مشاهده:

مرحله اول: طوری مقابل آینه قرار بگیرید که از سر تا کمر خود را بینید. سپس در حالیکه شانه‌هایتان صاف و دست‌هایتان دو طرف لگن است در آینه به پستا‌‌نهایتان نگاه کنید. به اندازه – شکل – رنگ پستان‌ها توجه کنید. شکل آن‌ها باید یکنواخت بدون تغییر شکل مشخص یا ورم و التهاب باشد.

اگر هر یک از تغییرات زیر مشاهده شد به پزشک مراجعه کنید:

فرورفتگی – چین خوردگی و ورم در پوست پستان
جابجایی نوک پستان یا فرورفتگی نوک پستان یا پوسته پوسته شدن آن - درد نوک پستان
قرمزی – دردناکی – جوش یا التهاب

مرحله دوم: حالا دست‌ها را بالا برده و مانند مرحله اول معاینه کنید.

مرحله سوم: در حالی که به آینه نگاه می‌کنید به دنبال خروج مایع از یک یا هر دو نوک پستان بگردید (مایع آبکی – شیری – زرد یا خونی)

۲- لمس:

مرحله چهارم: در حالی که دراز کشیده‌اید پستانتان را لمس کنید. یک بالش زیر شانه در سمت مورد معاینه بگذارید و دست‌‌ همان طرف را زیر سر خود قرار دهید. از دست راست برای معاینه پستان چپ و از دست چپ برای معاینه پستان راست استفاده کنید. معاینه با ناحیه گوشتی نوک انگشتان دست انجام می‌شود در حالی که انگشتان دست صاف و به هم چسبیده‌اند.

لمس به دو طریق امکان پذیر است:

به صورت خطوط عمودی از انتهای بالایی پستان (حدود استخوان ترقوه) تا پایین پستان (لبه پایینی سوتين) و از جناغ سینه تا تمام زیر بغل باید معاینه شوند.

به صورت خطوط دایره وار که از نوک پستان شروع شده و دایره‌ها بزرگ و بزرگ‌تر شده تا کل پستان معاینه شود. پس از لمس هر پستان لمس زیر بغل‌‌ همان طرف را انجام دهید

مرحله پنجم: در حالی که ایستاده یا نشسته‌اید مانند مرحله چهارم پستان‌ها و زیر بغل هر طرف را لمس و معاینه کنید. وقتی پوست پستان مرطوب و لغزنده است مانند زمانی که در حمام هستید لمس آسان‌تر است.   

در انتهای معاینه نوک هر پستان را فشار داده و به ترشحات نوک پستان توجه کنید. اگر حین لمس پستان‌ها و زیر بغل دو طرف متوجه لمس توده با هر اندازه شدید و یا بافشار نوک پستان هر نوع ترشحی وجود داشت به پزشک مراجعه کنید.

بهترین زمان انجام خودآزمایی پستان در پایان دوره قاعدگی یا چند روز پس از خاتمه قاعدگی است. زنان یائسه می‌توانند معاینه ماهیانه پستان را هر ماه در یک روز معین انجام دهند. 
 
معاینه پستان خانم‌ها ترجیحا باید سالی یک بار توسط پزشک انجام شود اگر چه معاینه توسط خود بیمار دقیق‌تر از پزشک می‌باشد. اکثر موارد سرطان پستان توسط بیمار یافته می‌شود. یک توده پستان باید حداقل بالی یک سانتی‌متر باشد تا پزشک بتواند آن را لمس کن

از سن ۴۰ سالگی ماموگرافی سالیانه پستان‌ها آغاز می‌گردد. بعد از ۷۵ سالگی ماموگرافی هر سه سال یکبار انجام می‌شود.

در افراد ی که یکی از بستگان درجه یک آن‌ها (مادر-دختر-خواهر) مبتلا به سرطان پستان بوده سن شروع ماموگرافی ۵ سال زود‌تر از سن فرد مبتلا می‌باشد و همراه سونوگرافی و با فواصل کوتاه‌تر انجام می‌شود.

در خانمهای جوان‌تر از ۳۰ سال-خانمهای شیرده- خانمهای حامله که متوجه توده در پستان خود شده‌اند سونوگرافی درخواست می‌شود.

درطی سالهای متمادی سرطان پستان شایعترین سرطان در بین زنان و عمده ترین علت مرگ ناشی از سرطان در بین زنان بوده است. در کشورما، به ازای هر 100000 نفر زن ایرانی 27/15نفر به سرطان سینه مبتلا می شود.

وبسايت شور جواني با دوهدف کلی:

 1-هدف پیشگیری، تشخیص به موقع سرطان پستان در مراحل اوليه ابتلا

2- آموزش معاينه پستان زن توسط خود فرد از طريق فيلم آموزشي

تغییرات فیبروکیستیسک چیست؟

تغییرات فیبروکیستیک شایعترین ضایعه خوش خیم پستان می باشد که علایم و نشانه های بالینی و هیستولوژیک مختلفی دارد . از لحاظ هیستولوژیک فیبروز ٬ تشکیل کیست و هیپرپلازی اپیتلیال مشاهده می گردد . کیست ها از لبول های پستان منشاء می گیرند و در اثر انحراف از روند پسرفت طبیعی پستان به وجود می آیند .

فیبروکیستیک در زنان ۳۵-۵۵ ساله شایع است(البته بعد از بلوغ تا ۵۵ سال مشاهده می   گردد). اما در زنان یائسه ای که از درمان های جایگزین هورمونی استفاده نمی کنند بندرت دیده می شود . حدود 20 درصد خانم ها به نوع قابل ملاحظه و حدود 59 درصد به نوع خفیف از آن مبتلا هستند . به نقلی 80 درصد زنان تا پایان دوره باروری به آن مبتلا می گردند و بعد از یائسگی این ضایعات از بین می روند یا محدود می شوند به شرطی که فرد بعد از یائسگی هورمون تراپی (استروژن ) ننماید . به هر حال این ضایعات با تغییرات خوش خیم در اپی تلیوم پستان همراه هستند

تغییرات فیبروکیستیک ممکن است توده بدون علامت نرم و متحرکی را به وجود آورد که امکان دارد قابل فشرده شدن باشد .

ایجاد کیست سینه اغلب با درد یا حساسیت و گاهی اوقات با ترشح از نوک پستان همراه است در بسیاری از موارد ناراحتی بیمار همزمان با مرحله قبل از خونریزی قاعدگی است . تغییر اندازه توده و ظهور یا ناپدید شدن سریع توده پستان شایع است .

درد سیکلیک پستان شایع ترین علامت تغییرات فیبروکیستیک است . درد ٬ تغییر اندازه ٬ متعدد و دو طرفه بودن ضایعات ویژگی هایی هستند که برای افتراق فیبروکیستیک از سرطان پستان بسیار مفید واقع می شوند .

تغییرات فیبروکیستیک و خطر سرطان پستان :

ایجاد کیست پستان با افزایش خطر سرطان پستان همراه نیستند مگر آنکه شواهد بافتی به نفع تغییرات پرولیفراتیو اپیتلیوم با یا بدون آتیپی وجود داشته باشد .

با آنکه به وسیله برخی از خصوصیات بالینی تغییرات فیبروکیستیک می توان تا حدودی آنها را از کارسینوما افتراق داد تنها راه قطعی افتراق آنها از هم نمونه برداری و مطالعات بافتی است .

توصیه و درمان تغییرات فیبروکیستیک :

تغییر فیبروکیستیک ( کیست های پستان ) نوعی تغییر تکاملی طبیعی در روند رشد و پسرفت پستان است که غیر از معاینه بالینی دقیق پستان و غربالگری با ماموگرافی یا مطالعات تصویر برداری به درمان خاصی نیاز ندارند .

حذف کافئین از برنامه غذایی با بهبود علایم همراه است باید به بیمار توصیه شود از مصرف چای ٬ قهوه ٬ نوشابه های مشکی و شکلات ٬ کرفس ٬ بادمجان خود داری کند و مقدار مصرف نمک را نیز کم کند . همچنین برای زنان مصرف ویتامین E یا ویتامینB6 مفید است .

باید به بیمارانی که دچار تغییرات فیبروکیستیک شده اند توصیه شود که هر ماه درست بعد از پایان قاعدگی پستان های خود را معاینه نمایند و در صورت پیدایش توده موضوع را به پزشک خود اطلاع دهند .

خلاصه اینکه :

فیبروکیستیک سینه در حقیقت یک بیماری محسوب نمی‌شود بلکه بروز تغییراتی در سینه خانمها است که با درد و تورم سینه ها قبل از عادت ماهیانه و بهبود نسبی آن بعد از اتمام عادت ماهیانه همراه است.تقریباً 80 در صد ازخانمها در دوره ای از زندگی خود این حالت را تجربه میکنند اما شدت آن در افراد مختلف یکسان نیست.در مواردی که درد خفیف است تجویز ویتامین‌ها و پرهیز از مواد محرکی چون قهوه، چائی غلیظ، نسکافه و کاکائو در تسکین درد این افراد موثر است اما اگر درد شدید و آزار دهنده باشد داروهای دیگری تجویز خواهند شد.

سوالات رایج :

سلام دوستان در اینجا لازم دیدیم تا  با توجه به اینکه سوالات زیادی درزمینه مشکلات رایج در پستان درذهن بسیاری از خانمهامطرح می باشد، بر آن شدیم تا این مسائل را به صورت پرسش و پاسخ مطرح کنیم امیدواریم مفید واقع شود

1)من خانمی 36 ساله هستم  اکثر اوقات سینه ام دردناک است خیلی نگرانم چه کار باید بکنم؟

85% زنان درسطوح مختلف، درد پستان یا "ماستالژیا" در زندگی خود تجربه کرده اند.  درد پستان تأثیر عمیقی را بر روی زندگی از جمله مشکل در روابط شخصی، در محل کار، ورزش و یا حتی سایرتعاملات اجتماعی مانند بغل کردن فرزندان خود  داشته است دردپستان به ندرت با سرطان پستان همراهی دارد. اجازه بدهید توضیحاتی در مورد انواع درد پستان بدهیم.

درد پستان:

دو نوع درد پستان وجود دارد: دوره ای و غیردوره ای

درد پستان دوره ای:همانطور که از نام آن پیداست،  به صورت دوره ای رخ می دهدومعمولا چند روز قبل از قاعدگی و تحت تاثیر هورمونهای زنانه است.این نوع درد می تواند از دوران بلوغ تا درست قبل از یائسگی رخ دهدو همانطور که ذکرشد به صورت دوره ای تکرار شود.

درد پستان غیردوره ای: ربطی به دوره قاعدگی بیمار ندارد .این نوع درد ها معمولا بعد از یائسگی رخ می دهد. درصد قابل توجهی از بیماران در واقع از درد یا ناراحتی مربوط قفسه س رنج می برند.

درمان:

دردپستان دوره ای:طیف گسترده ای از درمان(تغییر سبک زندگی تا دستکاریهای هورمونی )وجود دارد که بسته به تمایل بیمار و صلاحدید پزشک فرق می کند. چند  توصیه ساده:کاهش مصرف کافئین، پوشیدن سینه بند اندازه مناسب (از جمله شاید یک سینه بند راحت بزرگتر در حوالی قاعدگی)، یک رژیم غذایی سالم و کاهش تنش  های خارجی و غیره کمک کننده خواهد بود.همچنین به طور معمول توصیه برخی از ویتامین ها و مکمل های معدنی مانند ویتامین  E و عصاره گل مغربی وجود دارد.

دردپستان غیر دوره ای: این نوع درد بسیار سخت تر به درمانی که با دستکاریهای هورمونی انجام می شود جواب می دهد، چون این نوع درد معمولا بعد از یائسگی ایجاد می شود مگر در خانمهایی که از هورمونهای جایگزین بعد ازیائسگی استفاده می کنند. پزشک با توجه  به نشانه ها و محل ارجاع درد و وجود سایر بیماریها برای درمان شما تصمیم می گیرد.

2)در سینه ام مدتی است که یک توده احساس می کنم اما از ترس اینکه پزشک خبر بدی به من بدهد از مراجعه به دکتر امتناع میکنم چه کار بایدبکنم؟                                   

این مسئله کاملاقابل درک است که این توده شما را در مورد وجود سزطان پستان نگران کند ، اما بخاطر داشته باشید که بیشتر این توده ها سرطانی نیستند. بیشترین علت برای وجود این توده ها با سن شما در ارتباط است.

در زنان از 20 تا 30، یک توده مشخص به احتمال زیاد یک فیبروآدنوما است که توده ای خوش خیم است که گاهی اوقات می تواند دردناک باشد و بزرگ شود ولی سرطانی نیست وبه سرطان هم تبدیل نمی شود.

در زنان 40 تا 50 ساله کیستهای پستان بیشتر شایع هستند که ساکهایی پر از مایع هستندو کاملا خوش خیم هستند . اگرچه ممکن است دردناک باشند اما اصلا خطرناک نیستند.

از سن 30 سالگی به بعد بافت پستان تغییر میکند وبه بافت ندولر و فیبروز تبدیل که همان تغییرات فیبروکیستسک است که ممکن است بارها نام آن را شنیده باشید..برای توضیح ای مطلب مثالی می زنیم. همانگونه که نخود فرنگی های یخ زده بهم می چسبند ممکن است بافت غده ای پستان نیز در بعضی از نقاط بهم بچسبند و سفت تر شوند . اگرچه ممکن است این مناطق دردناک باشند اما به سرطان تبدیل نمی شوند.

نرخ ابتلا به سرطان بعد از 40 ساالگی افزایش می یابدهر چند که سرطان پستان می تواند در هر سنی دیده شود و حتی در خانمهای بسیار جوان هم دیده شده است، اما بسیار نادر است.

نکته مهم در پاسخ به سوال شما این است که چنانچه هر گونه تغییری در پستان خود مشاهده کردید نگران نشویدو  اجازه دهید تا توسط  پزشک  بررسی شود و اقدامات لازم جهت بررسی آن انجام شود.

3) من خانمی 38 ساله ام که مدتی است که از نوک سینه ام ترشح خارج می شود چه یاید بکنم؟

ترشح از نوك پستان با وجود آنكه نسبتاً شايع و در اغلب موارد خوش خيم است، باعث ايجاد اضطراب و ترس از سرطان در بين خانم ها مي شود. در بيش از نيمي از زنان، با فشار به نوك پستان ترشحاتي از مجاري خارج مي شود. با وجود اينكه بسياري از خانم هاي مبتلا به ترشح پستان دچار سرطان نيستند، ولي احتمال همراهي سرطان پستان با اين ترشحات، ارزيابي دقيق اين بيماران را ضروري مي سازد. خوشبختانه در حدود 95% موارد، ترشحات نوك پستان به علت وجود يك بيماري خوش خيم است.

نکته مهم این است که شما در برخورد با چنین حالتی به پزشک مراجه کنید و پزشک با در نظر گرفتن نکات زیر برای شما تصمیم گیری می کند که آیا شما به اقدامات  تشخیصی یا درمانی نیاز دارید یا خیر؟

1-     رنگ و نوع ترشح (ترشحات شيري، چركي، زرد و شفاف، آبكي، خوني و خونابه اي، سبز، آبي، قهوه اي و خاكستري)

2-     درگيري يك يا هر دو پستان، خروج ترشحات از يك منفذ نوك پستان يا بيشتر

3-     خروج خودبخودي مايع يا خروج آن با فشار بين انگشتان

4-     وجود يا عدم لمس توده همراه

5-     سن بيمار

6-     وضعيت هورموني بيمار (مصرف داروي هورموني، بارداري، شيردهي، يائسگي و ...)

مهمترين ترشحات پستان از نظر نياز به بررسي دقيق، ترشحات خودبخودي از يك پستان، از يك مجرا، ترشحات خوني، خونابه اي، شفاف و آبكي، ترشحات همراه با تودة پستاني و ترشحات در سنين بالاتر هستند.

4)من 28 سال سن دارم مادرم متاسفانه در سن 48 سالگی دچار سرطان پستان شده است و من در مورد ابتلا  به این بیماری بسیار نگرانم لطفا منو راهنمایی بفرمایید که  به چه روشهایی می توانم سریعتروجود سرطان پستان رادر خودم متوجه شوم ؟

درست است که شما در این مورد نگران هستید اما خوشبختانه 10 تا 15% از از سرطانهای پستان به صورت ارثی هستند. فراموش نکنید که بهترین پیشگیری از سزطان پستان شناسایی زودرس آن می باشدکه این روشهای شناسایی شامل مواردی می شود که در زیر به آن اشاره می شود:

1)همه خانمها از سن 20 سالگی باید خودآزمایی پستان را در آخرین روز عادت ماهیانه خود انجام دهند به این ترتیب با بافت پستان خود آشنا شده وهرگونه تغییرات متوجه می شوند و درصورت تغییرات باید به پزشک مراجعه کنند.

2)خانمهای 20تا 40 ساله باید هر سه سال یکبار خانمهای بالاتر از 40 سال هر ساله وتوسط پزشک ماهر معاینه شوند .

3)همه خانمهای 40 ساله حداقل یک ماموگرافی داشته باشند و بسته به صلاحدید پزشک با توجه به عوامل خطری که بیمار در معرض آن هست، بین یک تا سه سال بعد تکرار کنند.

در مورد شما باتوجه به سن ابتلای مادر،توصیه ما این است که علاوه بر معاینه ماهیانه توسط خودتان، هر ساله توسط پزشک معاینه شوید و اولین ماموگرافی را در سن 38 سالگی انجام دهید(10 سال زودتر از سن ابتلای مادرتان)

5)من خانمی 42 ساله ام لطفا بفرمایید در صورت بروز چه علائمی در مورد سرطان پستان شک کنم؟

در زیر علائم هشدار در مورد سرطان پستان توضیح داده می شود اما قابل ذکر است که بروز این علائم الزاما به معنای وجود سرطا ن در شما نیست و تنها کاری که شما باید بکنید این است که سریعا به پزشک مراجعه بفرمایید تا ایشان روشهای تشخیصی لازم را در مورد شما به کار ببرد.

1)وجود هر گونه توده در پستان ویا زیر بغل

2)هرگونه تغییر شکل و سایز وعدم قرینگی پستانها

3)تو کشیده شدن نوک پستان

4)هر گونه تغییرات در پوست پستان مانند : قرمزی و التهاب طول کشیده، پوست پستان شبیه پوست پرتغال شود

5)ترشح از پستان مخصوصا اگر یکطرفه و خونی باشد.

6)هرگونه پوسته پوسته شدن و خارش نوک و هاله اطراف آن مخصوصا زمانی که طول کشیده باشد و یه درمانهای رایج پاسخ نداده باشد

6) من و بسیاري از خانمها در مورد نحوه صحیح خودآزمایی پستان اطلاعی  نداریم لطفا در این مورد توضیح بفرمایید.

ژنیکوماستی چیست؟

بنحوی که اندازه یک و یا هردو پستان در جنس مذکر به بیش از 2 سانتی متر برسد .

بطور کلی هورمون های جنسی زنانه و مردانه ( استروژن و تستوسترون ) در هر دو جنس با نسبت های متعادلی در گردش خون وجود دارند .هر گونه اختلال در بالانس یا تعادل نسبت طبیعی این هورمون ها دربدن باعث بروز صفات ثانویه جنسی بطور غیر طبیعی در زن و یا مرد میشود . ژنیکوماستی نیز بعلت این اختلال تعادل هورمونی در جنس مرد بروز میکند .

بطور فیزیولوژیک در سه مرحله زندگی یک فرد مذکر شامل ( نوزادی – بلوغ – پیری ) ژنیکوماستی بروز میکند که این حالت بعلت افزایش استروژن گردش خون نسبت به تستوسترون بوده و طبیعی است . در دوران بلوغ معمولا بزرگی پستان ها در عرض 6-12 ماه بدون درمان ازبین میروند . در صورتی که این افزایش رشد توده پستان ها بعد از بلوغ از بین نرفته و یا رشد آنها ادامه پیدا کند و باعث ایجاد پستان در مرد شود تشخیص ژنیکوماستی مطرح میگردد .

بعضی از بیماریها بطور ثانویه باعث بروز ژنیکو ماستی میشوند که عبارتند از : هیپرتیروئیدی – هیپوتیروئیدی- سیروز کبدی – نارسائی کلیه ها – تومورهای آدرنال و هیپوفیز – تراتومای بیضه و نارسائی بیضه ها خصوصا بدنبال ابتلا به ارویون در کودکی و نوجوانی و یا عدم نزول بیضه ها در نوزادی – سرطان ریه و برونش – و برخی بیماریهای نادر و سیستمیک دیگر.

سوء تغذیه و اختلالات تغذیه ای از قبیل مصرف بیش از حد چربی ها و Fast Food از دیکر علل ژتیکو ماستی میباشد .

مصرف دراز مدت و مستمر بعضی از داروها در بالغین و همچنین برخی از انواع مواد مخدر موجب رشد بی رویه پستان ها و ژنیکوماستی میشود که جهت اجتناب از ایجاد نگرانی و اضطراب در خوانندگان از ذکر نام این قبیل داروها خود داری گردیده است .

همچنین یک بیماری ژنتیک مهم بنام سندرم کلاین فلتر Klinefelter Syndrome که با نقشه ژنتیکی XXY مشخص میشود بایستی جزو علل مهم ژنیکوماستی ذکر شود .

درمان ژنیکو ماستی در صورت رد نمودن علل اصلی و اولیه آن رزکسیون نسوج اضافی پستان ها بطریقه جراحی میباشد .

خود آزمائی یا معاینه پستان توسط خود فرد یكی از روشهای تشخیص زودرس سرطان پستان است و چون نیازی به صرف وقت وهزینه ندارد و به راحتی در منزل قابل انجام است.

معاینه در منزل می تواند به تشخیص و درمان زودرس مخصوصاً در افرادی كه وسایل تشخیصی پیشرفته مانند ماموگرافی در دسترس ندارند، كمك كند.

هفت اشتباه زنان درباره سرطان پستان

اگرچه سرطان پستان یکی از شایع ‌ترین سرطان‌ ها در زنان است و باید مورد توجه بسیاری قرار گیرد اما همه توده ‌هایی که در پستان ایجاد و یا توسط خانم‌ ها احساس می‌ شوند لزوما سرطان نیستند و اگر این توده‌ ها سرطانی هم باشند، با تشخیص زودرس و اقدام سریع درمان‌ پذیر خواهند بود، اما بسیاری از خانم‌ ها با مشاهده توده در پستان بسیار نگران و مضطرب می ‌شوند و حتی از مراجعه به پزشک هراس دارند. در حدود 40 درصد از خانم‌ ها در دوره‌ ای از زندگی توده‌ هایی را در پستان خود لمس می‌ کنند.

در اینجا با 7 مورد از خطاهای رایج زنان درباره این سرطان آشنا می ‌شویم:

باورغلط اول: توده‌های پستانی تقریبا همیشه سرطان هستند.

این عقیده نادرستی است که هر توده‌ ای در پستان به معنی وجود سرطان است. به گفته محققان انجمن سرطان آمریکا، اگر چه هر خانمی در پستان خود که احساس توده‌ داشت باید به فکر سرطان باشد تا عکس این موضوع ثابت شود، اما این نباید زنان را نگران کند. هر چه سن یک زن بیش تر باشد، احتمال بیش تری دارد تا یکی از 7 تا 8 نفری باشد که مبتلا به سرطان پستان می ‌شوند. همچنین احتمال بیش تری وجود دارد که توده ‌های پستانی در زنان سالمند و زنانی که به دوران یائسگی نزدیک می‌ شوند و یا یائسه شده‌ اند سرطانی شوند. وقتی یک توده پستانی سرطانی نباشد، به چه دلیل ممکن است ایجاد شده باشد؟ این توده‌ ها ممکن است کیست ‌هایی باشند که معمولا خطرناک نیستند، اما ممکن است رشد غیر سرطانی و غیر طبیعی سلول‌ ها باشد نظیر فیبروآدنوما که کمتر شایع است و یا لخته ‌های خونی که موجب ایجاد توده می‌ شوند. همچنین این توده ‌های کاذب ممکن است در اثر تغییرات هورمونی ایجاد شوند که در واقع اصلا آن ها توده نیستند.

به هر حال دلیل توده‌ های پستانی هر چه باشد، نباید مورد غفلت واقع شود و باید از سوی پزشک اطمینان حاصل شود که خطرناک نیستند. گاهی لازم است معاینه جسمی از سوی پزشک صورت گرفته و گاهی نیاز به ماموگرافی و در برخی اوقات نیاز به سونوگرافی است. با انجام این آزمون‌ ها علت توده ‌های پستانی دقیقا مشخص خواهد شد.

باور غلط دوم: سرطان پستان همیشه همراه با توده ‌ای قابل لمس است.

همیشه این ‌طور نیست. به گفته محققان دانشگاه لومباردی شهر جورج واشنگتن همیشه سرطان‌ های پستان با توده همراه نیستند. گاهی اوقات قبل از این که خانمی احساس توده در پستان خود داشته باشد، بعد از انجام ماموگرافی مشخص می ‌شود که او دچار سرطان پستان است. بسیاری از سرطان‌ ها هنگام آزمون‌ های غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می‌ شوند.

باور غلط سوم: توده‌ های سرطانی با توده‌ های خوش ‌خیم تفاوت دارند.

اگر این ‌طور فکر می ‌کنید بدانید که همیشه توده‌ های سرطانی متفاوت از توده‌ های خوش‌ خیم نیستند. توده‌ های سرطانی و توده‌ های غیر سرطانی یا همان خوش ‌خیم، ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. زنان غالبا فکر می ‌کنند وقتی توده‌ ای سرطانی باشد، آن را به صورت توده ‌ای سفت احساس می ‌کنند که به اطراف حرکت نمی‌ کند. این در حالی است که توده ‌های پستانی همچنین ممکن است نرم و متحرک باشند. بنابراین همیشه نمی ‌توان گفت که توده‌ های سفت، سرطانی و توده‌ های نرم، بی ‌خطر هستند.

در حالی که 40 درصد زنان در زندگی خود با توده‌ های پستانی مواجه می ‌شوند، باورهای رایج درباره این توده‌ ها کم نیست.

کیست‌ ها در صورتی که عمقی باشند احساس سوزش ایجاد می‌ کنند. اما اگر این کیست‌ ها سطحی باشند غالبا نرم و گرد حس می ‌شوند. اگر توده‌ های پستانی عمقی باشند قادر هستند بافت پستان را به جلو برانند. گاهی توده‌ هایی که در لمس به نظر خوش‌ خیم و نرم و متحرک می ‌آیند می ‌توانند سرطان باشند. توده‌ هایی که با لمس آن ها زنان احساس خراش و سوزش داشته باشند معمولا خوش ‌خیم هستند و اما بهترین توصیه این است که اگر هنگام لمس هر احساسی داشتید باید مورد بررسی قرار بگیرید.

باور غلط چهارم: نباید نگران توده‌ های کوچک بود.

این باور غلط است که نباید با لمس توده‌ های کوچک در پستان احساس نگرانی کرد. توده‌ های سرطان ‌ها می ‌توانند در زمان شروع بسیار کوچک باشند. اندازه یا سایز توده ‌های پستانی راه خوبی برای تصمیم ‌گیری در مورد بی‌ خطری یا سرطانی بودن توده ‌ها نیست. در برخی از زنان توده‌ های پستانی به اندازه ی یک نخود و در برخی دیگر اندازه ی این توده‌ ها حتی به حد یک گریپ ‌فروت هم می ‌رسد. با انجام ماموگرافی حتی توده‌ های بسیار کوچک مشخص می ‌شوند. وقتی زنان واقعا در پستان خود توده ‌ای را حس می ‌کنند اندازه ی آن ها معمولا کمتر از 2/5 سانتی ‌متر قطر دارد یعنی چیزی به اندازه یک آلبالو.

باور غلط پنجم: مراجعه فوری ضروری نیست.

این باور غلط را از ذهن خود دور کنید که با لمس توده نباید سریع به پزشک مراجعه کرد. مخصوصا اگر شما خانمی هستید که سن‌ تان کمی بالا رفته است به تأخیر انداختن مراجعه و پیگیری توده پستانی کار درستی نیست. هر توده‌ ای در پستان باید توسط پزشک مورد ارزیابی کامل قرار گیرد. گاهی پزشک توصیه می‌ کند که بعد از دوران قاعدگی برای بررسی بیش تر مراجعه کنند. ممکن است این توده نوعی کیست باشد و با قاعدگی و تغییرات هورمونی تغییر کند. زنانی که به سنیائسگی نزدیک می ‌شوند احتمال کمتری وجود دارد تا دچار تغییرات توده ناشی از تاثیرات هورمونی شوند، بنابراین نباید ارزیابی‌ های پستانی به تاخیر انداخته شود.

اما این سوال مطرح می ‌شود که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

پزشکان توصیه می ‌کنند در هر سنی که هستید حتما حداکثر 2 تا 4 هفته بعد از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. حتی بهتر است بلافاصله پس از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. این پزشک است که زمان مراجعه بعدی را تعیین می ‌کند و زنان خود نباید در مورد آن تصمیم بگیرند. عده‌ای از زنان خود را با اطرافیان و آشنایان خود مقایسه می ‌کنند و به گمان این که توده پستانی آن ها هم ممکن است کیست باشد و برطرف می ‌شود به پزشک مراجعه نمی‌ کنند. در حالی که اگر توده‌ ای سرطانی باشد حتی یک هفته و یا یک ماه هم برای درمان ارزشمند است، مخصوصا اگر فرد جوان باشد.

باور غلط ششم: یک توده می ‌تواند سرطانی باشد، حتی در زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان ندارند.

این باور هم واقعیت مطلق ندارد. تنها 5 تا 10 درصد از سرطان‌ های پستان، ارثی است. اکثریت زنانی که دچار سرطان پستان می ‌شوند هیچ عامل خطری ندارند. پس این جمله هم واقعیت ندارد که اگر خانمی در خانواده‌ ای زندگی می‌ کرد که تاریخچه سرطان در آن وجود نداشت، توده‌ های پستانی هرگز سرطانی نخواهند شد.

باور غلط هفتم: در زنانی با داشتن تاریخچه کیست، توده‌ های پستانی سرطانی نیستند.

همیشه این ‌طور نیست. برخی از زنان که سالیان زیاد در پستان خود کیست داشته ‌اند نباید تصور کنند که این کیست‌ ها نگران‌ کننده نخواهند شد، چرا که ممکن است کیست‌ ها هم دچار تغییراتی شده و به توده‌ های سرطانی تبدیل شوند.

همه خانم‌ ها باید توجه کنند که هر زمانی که در پستان ‌های خود توده‌ ای جدید یافتند باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا نگرانی‌ های شان برطرف شود، چرا که ممکن است این توده از همان کیست ‌های قدیمی نباشد.

سرطان پستان چیست؟

سرطان پستان، رشد مهار نشده‌ی سلولهای غیر طبیعی است كه در نواحی مختلف پستان ایجاد می شود. این اتفاق ممكن است در بافتهای مختلف مانند مجاری‌ای كه شیر را انتقال می‌دهند، در بافت تولید كننده‌ی شیر و در بافت غیر غددی رخ دهد. 

سرطان پستان پس از سرطان پوست دومین سرطان شایع در زنان است. هر ساله تعداد زیادی از مبتلایان به سرطان پستان تشخیص داده می‌شوند و تعدادی نیز جان خود را از دست می‌دهند. خطر ابتلا به سرطان پستان با افزایش سن بیشتر می شود. 

در حدود سه چهارم از موارد بیماری در زنان بالای 50 سال ایجاد می شود

تشخیص:

پزشك شما در باره‌ی عواملی كه خطر بروز سرطان پستان را افزایش می دهد سوال می كند.  مخصوصاً اگر سابقه‌ی فامیلی بیماری وجود داشته‌باشد. سوالاتی نظیر:

 احساس توده یا افزایش ضخامت در پستان، تو رفتگی نوك پستان و یا ترشح از نوك پستان، تورم و یا تغییر در شكل ظاهری پستان،  قرمزی یا فرو رفتگی پوست پستان و بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل.

اگر در معاینات توده‌ای یافت شود و یا در عكسهای رادیولوژی بافت غیر طبیعی وجود داشته‌باشد پزشك شما ارزیابی بیشتر را برای بررسی سرطان پستان احتمالی توصیه خواهد كرد.

 در برخی موارد قدم بعدی بررسی سونوگرافی است تا قوام توده را مشخص كند.  سونوگرافی نشان می‌دهد كه توده یك بافت توپر و سفت است و یا اینكه یك كیست پر از مایع و غیر سرطانی است.

اگر توده سفت باشد پزشك نمونه‌برداری را توصیه می كند. این به این معنی است كه بافت غیر طبیعی برای بررسی آزمایشگاهی فرستاده می‌شود.

 ممكن است بدون انجام سونوگرافی نمونه برداری انجام شود. ممكن است از توده نمونه‌برداری شود و یا كل توده برای بررسی آزمایشگاهی فرستاده شود. نمونه‌برداری وجود سرطان پستان را اثبات می‌كند. 

دوره‌ی بیماری:

سرطان پستان تا زمانی كه درمان نشود رشد می‌كند و منتشر می‌شود.

پیشگیری:

اگرچه این اقدامات مصون ماندن ازسرطان پستان را تضمین نمی‌كنند اما به پیشگیری از آن كمك می‌كنند.

* سیگار نكشید

* وزن خود را در حد طبیعی و مناسب حفظ كنید

* مرتب ورزش كنید.

* مصرف الكل را محدود كنید. 

* رژیم غذایی سالمی داشته باشید كه حاوی مقادیر زیادی از سبزیجاتی مانند كلم بروكلی،  كلم و گل كلم باشد.

*  اگر سن شما زیر 40 سال است هر سه سال یك بار و در صورتی كه بالای 40 سال دارید هر ساله باید توسط پزشك معاینه شوید. 

* بررسی رادیوگرافی پستان یا ماموگرافی را به صورت مرتب انجام دهید. 

ماموگرام می‌تواند سرطان پستان را 5-2 سال پیش از اینكه تبدیل به یك توده‌ی قابل لمس شود نشان دهد. اگرچه بر سر تناوب انجام ماموگرافی‌ها اختلاف نظر وجود دارد، اما بسیاری از متخصصان همچنان توصیه می‌كنند كه زنان بالای 40 سال حداقل هر سه سال یك ماموگرافی انجام دهند.  

محققان اختلال در برخی ژنها را در بروز سرطان پستان ارثی موثر می‌دانند و زنانی كه سابقه‌ی فامیلی بروز بیماری را دارند باید مشاوره‌ی ژنتیكی داشته‌باشند.

توجه :بالا رفتن آگاهی زنان و توجه آنها نسبت به خطر جدی سرطان پستان مهمترین عامل کنترل این بیماری است.برای حفظ سلامت خود جهت انجام ماموگرافی و معاینه پستان در صورت مشاهده هر نوع علامت غیر‌عادی در پستانهای خود سریعاً به پزشک مراجعه کنید. اگر سن شما بالای ۳۵ سال است حتماً هر ۲-۱ سال جهت ماموگرافی مراجعه نمائید.

منبع: www.avicennaclinic.ir  دكتر مومني ها و دكتر فرهنگي

ادامه مقاله در ادامه مطالب (راههاي تشخيص.درمان.پيشگيري و فيلم هاي آموزشي )